W codziennej praktyce staramy się konsekwentnie nasze kulinarne działania prowadzić w zgodzie z polską tradycją. Wszystkie potrawy w naszym menu są przygotowywane albo wg oryginalnych przepisów, albo są efektem naszych własnych receptur będących twórczym rozwinięciem przepisów tradycyjnych.

Jednak nie podchodzimy do tej kwestii w sposób ortodoksyjny - już "ożeniliśmy" włoski makaron z polską gęsią, otrzymana kompozycja jak na razie zbiera całkiem dobre opinie wśród naszych gości. Teraz przyszła pora na jagnięcinę.

Jagnięcina mimo, że obecna w polskiej kuchni od wieków dzisiaj nie cieszy się zbyt wielką popularnością. A szkoda, bo jest to mięso bardzo delikatne i smaczne, o ile jest właściwie przygotowane. Jednak są kraje, w których jest ono podstawą wielu przepisów - każdy, kto odwiedził Turcję lub kraje byłej Jugosławii mógł skosztować jednego z wielu dań tamtejszej kuchni, których podstawą była jagnięcina lub - bardziej hardkorowo - baranina. Bywało, że o tym, co właśnie zjadł, dowiadywał się dopiero po fakcie, a w trakcie konsumpcji był święcie przekonany, że na talerzu ma wieprzowinę (chociaż w Turcji czy Bośni o wieprzowinę akurat trudno).

Charakterystycznym dla Bałkanów daniem są Ćevapčići - danie z mielonego mięsa, głównie jagnięcego lub baraniego z dodatkiem innych rodzajów. Podawane są w postaci małych ruloników najczęściej grillowanych, ale także smażonych. Obficie przyprawione ziołami i czosnkiem mają charkterystyczny intesywny smak i aromat. I są pyszne.

Czerpiąc inspirację z bałkańskich wzorów oraz tureckiej tradycji wprowadziliśmy do naszego menu danie pn. "Kofta jagnięca". Przyrządzane podobnie, jak bałkańskie Ćevapčići, zawiera drobno mielone mięso jagnięce z odrobiną przypraw. Mięso jest formowane w niewielkie kotleciki i smażone lub grillowane.

Serwujemy je z ryżem, świeżymi ogórkami z dodatkiem sosu z pomidorów i ajvaru. Tak podana potrawa oprócz smaku, cieszy oczy kompozycją kolorów. Danie dla jednej osoby składa się z dwóch kotlecików jagnięcych, porcji ryżu i dodatków.